Ο Κόννελ και η Μαριάν είναι συμμαθητές και μεγαλώνουν στην ίδια μικρή πόλη στην Ιρλανδία, οι ομοιότητές τους όμως τελειώνουν εδώ. Η Μαριάν μένει με την οικογένειά της σε μια έπαυλη, ενώ η μητέρα του Κόννελ είναι η καθαρίστριά τους.
O Κόννελ είναι δημοφιλής και τον συμπαθούν όλοι στο σχολείο, η Μαριάν δεν έχει φίλους. Μια μέρα όμως, ξεκινούν οι δυο τους μια αμήχανη κουβέντα και η ζωή τους αλλάζει.
Έναν χρόνο αργότερα είναι φοιτητές στο Δουβλίνο. Η Μαριάν έχει γίνει κοινωνική, σε αντίθεση με τον Κόννελ που, ντροπαλός τώρα και ανασφαλής, μάλλον δεν απολαμβάνει τη φοιτητική ζωή. Δοκιμάζουν κι οι δυο ερωτικές εμπειρίες, αλλά, αδύναμοι να αντισταθούν, επιστρέφουν διαρκώς ο ένας στον άλλο. Ώσπου θα βρεθούν αντιμέτωποι με το μέχρι πού μπορούν να φτάσουν για να σώσουν τον άλλο.
Κανονικοί άνθρωποι. Μια ιστορία για δύο ανθρώπους –σαγηνευτικούς και περίπλοκους− οι οποίοι προσπαθούν να μείνουν χώρια, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Μια ιστορία για το πώς μας διαμορφώνουν τα τραύματά μας και πόσο δύσκολο είναι να αλλάξουμε αυτό που είμαστε. Και που αποκαλύπτει, με σπαρακτική τρυφερότητα, πώς μας εξουσιάζει ο έρωτας και πώς, όσο κι αν πληγώνουμε και πληγωνόμαστε, πάντα επιθυμούμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε.
4,5
Το βιβλίο «Κανονικοί Άνθρωποι» είναι ένα έντονα φορτισμένο συναισθηματικά μυθιστόρημα με όμορφη γραφή .
Από την αρχή μέχρι το τέλος μου μετέφερε διαφορά συναισθήματα και το ερωτεύτηκα ακόμη περισσότερο τώρα που το συνδύασα με την τηλεοπτική σειρά που επιτέλους κάθισα να δω . Το βιβλίο ασχολείται με την σχέση της Μαριάν και του Κονελ , μια ιδιαίτερη σχέση δυο ανθρώπων με τα ελαττώματα τους . Υπήρχαν στιγμές που ήθελα να τους τραβήξω και τους δυο , να τους ταρακουνησω , να τους τονίσω για την ελιψη επικοινωνίας που τόσο τους φθείρει άσκοπα . Το ζούσα από την αρχή έως το τέλος όλο το πλαίσιο της σχέσης τους ήταν έντονο και το ένιωθα πραγματικά.
Η συγγραφέας μου μετέφερε την θλίψη , τον πόνο, το πάθος των ηρώων της . Ενώ οι ζωές τους είναι διαφορετικές και οι δυο τους νιώθουν μοναξιά , αυτό θα τους ενώσει . Τώρα πλέον βρίσκονται στο πανεπιστήμιο και οι ρολόι αντιστρέφονται από εκεί που ο Κονελ ήταν ο δημοφιλής .
Μπορούν άραγε να βρουν την ευτυχία ; Το βιβλίο αυτό το έβαλα στην καρδιά μου αν και το τέλος μου φάνηκε λίγο, δεν με ικανοποίησε αναγνωστικά ακριβώς . Έτσι όμως είναι και η ίδια η ζωή για αυτό και το κατανοώ και το αποδέχομαι .
Από την αρχή μέχρι το τέλος μου μετέφερε διαφορά συναισθήματα και το ερωτεύτηκα ακόμη περισσότερο τώρα που το συνδύασα με την τηλεοπτική σειρά που επιτέλους κάθισα να δω . Το βιβλίο ασχολείται με την σχέση της Μαριάν και του Κονελ , μια ιδιαίτερη σχέση δυο ανθρώπων με τα ελαττώματα τους . Υπήρχαν στιγμές που ήθελα να τους τραβήξω και τους δυο , να τους ταρακουνησω , να τους τονίσω για την ελιψη επικοινωνίας που τόσο τους φθείρει άσκοπα . Το ζούσα από την αρχή έως το τέλος όλο το πλαίσιο της σχέσης τους ήταν έντονο και το ένιωθα πραγματικά.
Η συγγραφέας μου μετέφερε την θλίψη , τον πόνο, το πάθος των ηρώων της . Ενώ οι ζωές τους είναι διαφορετικές και οι δυο τους νιώθουν μοναξιά , αυτό θα τους ενώσει . Τώρα πλέον βρίσκονται στο πανεπιστήμιο και οι ρολόι αντιστρέφονται από εκεί που ο Κονελ ήταν ο δημοφιλής .
Μπορούν άραγε να βρουν την ευτυχία ; Το βιβλίο αυτό το έβαλα στην καρδιά μου αν και το τέλος μου φάνηκε λίγο, δεν με ικανοποίησε αναγνωστικά ακριβώς . Έτσι όμως είναι και η ίδια η ζωή για αυτό και το κατανοώ και το αποδέχομαι .
No comments:
Post a Comment