«Από αγάπη δεν αποφάσισαν οι μανάδες σας να σας στείλουν στην Μπολόνια, στο Ρίμινι, στη Μόντενα;» «Γιατί; Όποιος σε στέλνει μακριά σε αγαπάει;» «Μερικές φορές αυτός που σε αφήνει να φύγεις σε αγαπάει περισσότερο από αυτόν που σε κρατάει κοντά του». Το 1946 ο Αμερίγκο εγκαταλείπει τη γειτονιά του στη Νάπολη. Μπαίνει σ’ ένα τρένο μαζί με τα χιλιάδες άλλα παιδιά του ιταλικού Νότου που –με πρωτοβουλία του κομμουνιστικού κόμματος– φεύγουν για τον Βορρά, να σωθούν από τη φτώχεια και τη δυστυχία που σκόρπισε ο πόλεμος. Ο Αμερίγκο διασχίζει τη χερσόνησο, φτάνει στην Μπολόνια και από εκεί πηγαίνει στη Μόντενα για να φιλοξενηθεί μερικούς μήνες από μια οικογένεια. Με το έκπληκτο βλέμμα ενός επτάχρονου παιδιού, που έχει ωστόσο μάθει να επιβιώνει στα στενά της Νάπολης, ο Αμερίγκο θα μας ξεναγήσει σε μια Ιταλία που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Θα μας διηγηθεί τη συγκινητική ιστορία ενός σκληρού αποχωρισμού. Και θα μας μιλήσει για τον βαθύ πόνο από τον οποίο δεν μπορεί κανείς να γλιτώσει – γιατί μόνο έτσι μεγαλώνουμε.
5 Αστέρια
Νοιώθω πολύ τυχερή καθώς ένα ακόμα υπέροχο βιβλίο ήρθε στην κατοχή μου . «Το τρένο των Παιδιών» από τις εκδόσεις Πατάκη είναι το νέο μου αγαπημένο βιβλίο .
Δεν πρόκειται για μια «ελαφριά» ιστορία να το πούμε από την αρχή .Ουσιαστικά είναι η ιστορία του 7 χρόνου Αμεριγκο που το 1946 επειδή η μαμα του δεν μπορεί να τον συντηρήσει , τον στέλνει μαζί με αλλά παιδιά με το τρένο σε εύπορες οικογένειες του Ιταλικού Βορά . Το γεγονός ότι η ιστορία του Αμεριγκο αν και μυθοπλαστική βασίζεται σε αληθινά ιστορικά περιστατικά την κάνει ακόμη πιο έντονη .
«Το τρένο των Παιδιών αγγίζει πολύ ευαίσθητα ζητήματα που δεν αφήνουν κανέναν αδιάφορο . Μια καλογραμμένη και αν και σύντομη ιστορία μας δίνει μια παλέτα συναισθημάτων . Μέσα από την λογοτεχνική της πένα η συγγραφέας μας περνάει την οπτική ενός παιδιού και αυτό είναι τραγικό αλλά και υπέροχο ταυτόχρονα .
No comments:
Post a Comment